Birçok zehirli yılan türü, örneğin kobralar ve engerekler, zehirli maddeler üreten özel zehir bezlerine sahiptir. Bu bezler, yılanın başının arka kısmında bulunur ve dişlere kanallar aracılığıyla bağlıdır. Yılan, avını ısırdığında bu zehri enjekte edebilir. Zehir, yılanın avını hızla felç etmesine veya öldürmesine olanak tanıyarak avlanmada önemli bir rol oynar. Ayrıca, zehir yılanın kendisini avcılardan korumasına da yardımcı olur. Her yılan türünün kendine özgü bir zehir bileşimi vardır ve bu bileşim, avın sinir sistemi, kanı veya dokuları üzerinde etkili olabilecek bileşenler içerebilir. Bu çeşitlilik, zehirli yılanların incelenmesini, panzehir geliştirilmesi ve canlı organizmalardaki biyokimyasal süreçlerin anlaşılması açısından önemli kılar.

Zehir bezleri, yılanların etkili avcılar haline gelmesini sağlayan evrimsel bir adaptasyondur. Zehirin karmaşıklığı ve farklı organizmalar üzerindeki etkileri, avcı ve av arasındaki karmaşık ilişkiyi vurgular. Yılan zehri üzerine yapılan araştırmalar, tıbbi ilerlemelere katkıda bulunmanın yanı sıra, bu büyüleyici sürüngenlerin evrimsel biyolojisine dair de önemli bilgiler sunar.