William Howard Taft (15 Eylül 1857 - 8 Mart 1930), Amerika Birleşik Devletleri'nin 27. Başkanı (1909-1913) ve aynı zamanda 10. Yüksek Mahkeme Başkanı olarak görev yapmıştır (1921-1930). Taft, bu iki önemli görevi birden üstlenen tek kişidir. 1908 yılında Theodore Roosevelt'in halefi olarak başkan seçilen Taft, 1912'de yeniden seçilme şansını kaybetti. Bu kaybın nedeni, Roosevelt'in üçüncü bir parti adayı olarak yarışa katılması ve Cumhuriyetçi oyları bölmesiydi. 1921'de Başkan Warren G. Harding tarafından Yüksek Mahkeme Başkanlığı'na atandı ve bu görevi ölümüne kadar sürdürdü.

Taft'ın başkanlığı sırasında, Asya'ya Avrupa'dan daha fazla önem verdi ve Latin Amerika'da hükümetleri desteklemek veya devirmek için müdahalelerde bulundu. Döneminde ticaret tarifelerinin düşürülmesini hedefledi, ancak bu girişim özel çıkarlar tarafından şekillendirildi. Taft'ın başkanlığı, Cumhuriyetçi Parti'nin muhafazakâr ve ilerici kanatları arasındaki çatışmalarla damgalandı. Roosevelt ile olan anlaşmazlıkları, özellikle çevre koruma ve antitröst davaları konularında belirginleşti. Taft, Ohio'nun Cincinnati kentinde doğdu ve ailesi mütevazı bir yaşam sürdü. Babası Alphonso Taft, çeşitli devlet görevlerinde bulunmuş bir hukukçuydu.

Daha fazla bilgi: en.wikipedia.org