Tefnut, eski Mısır dinine ait bir tanrıçadır ve Heliopolis'in büyük Ennead'ına dahildir. Tefnut, yaratıcı tanrı Atum'un sperminden veya mukozasından doğmuştur. Kardeşi ve eşi Shu ile birlikte ilk ilahi çifti oluştururlar. Tefnut nemin, Shu ise havanın sembolüdür. Çocukları Geb (yer) ve Nut (gökyüzü) ile birlikte dört temel elementi temsil ederler.

Tefnut, yağmur ve bulutlarla da ilişkilendirilir ve suyun yaratıcı gücünü simgeler. Piramit Metinleri'nde, ölülerin susuzluğunu gideren olarak anılır. Oxyrhynchus'ta tapınılan Tefnut, ikonografide Sekhmet ile birleşmiş olarak, aslan başlı bir kadın, güneş diski ve uraeus ile tasvir edilir. Leontopolis'te Shu ve Tefnut, bir çift aslan şeklinde tapınılırdı.

Tefnut, aynı zamanda uzak tanrıçanın kişileşmesidir ve tehlikeli tanrıçaların görünüm ve özelliklerini alarak Ra'nın Gözü'nü, yakıcı ve yıkıcı güneş döngüsünü temsil eder. Mite göre, güneşin kızı Tefnut, Nubya çölüne kaçmış ve burada vahşetini serbest bırakmıştır. Ra, Thoth'a onu geri getirmesini emretmiş ve Tefnut, faydalı yönünü yeniden kazanarak Mısır'a dönmüştür.

Daha fazla bilgi: it.wikipedia.org