Süleyman'ın Ezgiler Ezgisi, ya da sıkça bilinen adıyla Ezgiler Ezgisi veya Süleyman'ın Ezgisi, Tanah'ın son bölümünü oluşturan Ketuvim'deki Beş megila kitaplarından biridir. Latincedeki Vulgat versiyonunda Canticum Canticorum ya da kısaca Canticles olarak bilinir. Yunanca Septuagint'te ise Āisma āismatōn ya da kısaca Āisma denir.

Kitabın ana karakterleri, bapların birinde "Şulamlı" olduğu belirtilen bir kadın ve bir adamdır ve şiirde ilerlenen yol kur yapmaktan başlayıp muradlarına ermeğe kadar giden yoldur. Örneğin kadınla erkek arasında şöyle bir diyalog geçer: Erkek: "Dikenlerin arasında zambak nasılsa, Kızların arasında sevgilim öyledir"; Kadın: "Orman ağaçları arasında elma ağacı nasılsa, Oğlanlar arasında sevgilim öyledir. Zevk alarak onun gölgesinde oturdum, Ve meyvası damağıma tatlı idi." Ayrıca "Kudüs kızları" isimli bölüm ezginin nakaratını oluşturur.

Dini içeriğin eksikliğine rağmen kitapta anlatılan adam ile kadın arasındaki ilişkinin mecazi olduğu ve Yahudilik'te Tanrı ile İsrailoğulları arasındaki ilişkiyi anlattığı düşünülür. Hristiyanlıkta ise Tanrı ile Kilise'nin ilişkisinin veya Mesih ile insan ruhunun ilişkisinin betimlendiği savunulur. Sadece 117 bap'tan oluşan bu kitap Tanah'ın kısa metinlerinden biridir. Aşkenazlar geleneksel olarak bu metni Pesah günleri içine denk gelen bir Şabat gününde okurken Sefarad Yahudileri ise her Cuma akşamı okur.

Daha fazla bilgi: tr.wikipedia.org