Sevgililer Günü'nün kökeni, 496 yılında Papa Gelasius I'in Lupercalia adlı eski pagan ritüellerini sona erdirmek istemesiyle Roma dönemine kadar uzanır. Bu ritüeller, doğurganlık tanrısı Lupercus'a adanmıştı ve 15 Şubat'ta kutlanıyordu.

Bu kutlamalar, Hristiyan ahlakı ve aşk kavramıyla açıkça çelişen vahşi eğlenceleri içeriyordu. Festivalin en dikkat çekici anı, Roma kadınlarının sokaklarda çıplak genç erkekler tarafından kırbaçlanmayı gönüllü olarak kabul etmeleriydi. Hamile kadınlar bile bu ritüele katılır, bunun doğacak çocuklarına fayda sağlayacağına inanırlardı.

Bu genç erkeklerin tamamen çıplak ya da en fazla kalçalarına deri bir etek bağlayarak dolaşmaları, acıyı hafifletmek için yeterli bir manzaraydı. Papa Gelasius I, aşk kutlamasını "vaftiz etmek" için, bu günü Aziz Valentine'e adanan bir önceki güne taşıdı ve onu bir anlamda aşıkların koruyucusu haline getirdi.

Daha fazla bilgi: www.focus.it