Gargoyle, kökeni Fransızca gargouille sözcüğüne dayanan bir tür Gotik mimari ögesidir. Oluklarda biriken suyu tahliye etmek amacıyla kullanılırlar. İnanışa göre gargoyleler gündüzleri taşlaşan, geceleri ise canlanan varlıklardır. Gargoyle'ler mitolojik canlılardır. Evlere ve samanlıklara bağlanırlarmış.

Notre Dame’ın en popüler görüntülerinden bazıları gargoyle’ları (yaratık heykeli) içeriyor. Yalnızca az sayıda ziyaretçi, bu fantastik yaratıkların 19. yüzyıla kadar orada bulunmadığını tahmin edebilir. Bu yaratık heykelleri, katedrale 1843-1864 yılları arasında yapılan restorasyona öncülük eden isimler tarafından eklendi. Hugo, romanında Notre Dame’ın çirkin yaratıklarını detaylı bir şekilde tasvir etti. Mimar Viollet-le-Duc, bu romantik bakış açısından etkilendi. Ne yazık ki 19. yüzyıla ait heykellerin çoğu çürümekte. Viollet-le-Duc, yeni kulenin etrafına kurduğu 12 havari heykellerinden biri olan Aziz Thomas heykeline kendi yüzünü verdi.

Daha fazla bilgi: oggito.com