Vahiy kitabı (Grekçe: ᾿Αποκάλυψις Ἰωάννου), Esinleme Kitabı, ya da kısaca Vahiy, Yeni Ahit'in sonuncu kitabıdır. Birinci ayette geçen Apokalips (Grekçe: apokálypsis) ifadesi “örtüsünü açmak” ya da “ortaya çıkarmak” anlamına gelir ve genellikle ruhi şeylerin vahyedilmesine veya Tanrı'nın iradesinin ve amaçlarının ifşasına atıfta bulunmak için kullanılır (Luka 2:32; 1. Korintoslular 14:6, 26; 2. Korintoslular 12:1, 7; Galatyalılar 1:12; 2: 2; Efesoslular 1:17). Yeni Ahit'in tek peygamberlik kitabıdır. Kitap mektup biçiminde yazılmıştır ve bir dizi vizyonları doğru sırayla zirveye kadar anlatır. Bu, tüm Kutsal Kitap'ın uygun bir sonudur.

Belki de kanonikliği hakkındaki tartışma nedeniyle Vahiy, Yeni Ahit'in diğer kitaplarından daha az kopyalandı. Korunmuş 320 onsiyal el yazmalarından sadece bir düzine kadarı Vahiy'den metinler ve sadece çok azı metnin tamamını sunuyor. Kopyalanırken yorumlanması zor olan ifadeler nedeniyle, metin aktarımına normalden daha sık müdahaleler yapılmış; buna göre, hayatta kalan metinlerde ayrılıklar var. Yeni Ahit'in diğer bölümlerinin aksine, Kodeks Alexandrinus, Kodeks Sinaiticus'tan önce bile en önemli metin tanığıdır. Kodeks Vaticanus sonunu kaybetmiştir ve bu nedenle Vahiy metni korunmamıştır.

Daha fazla bilgi: tr.wikipedia.org