Sonny Liston, Joe Frazier ve George Foreman ile müsabakaları dahil olmak üzere, çok sayıda tarihî boks maçında dövüştü. Ali, birçok boksörün konuşmayı menajerlerine bıraktığı bir dönemde spot ışıklarının altında başarılı oldu ve kışkırtıcı ve tuhaf kişiliğiyle ünlendi. Genellikle kafiye şemaları ve sözlü şiirlerle serbest tarzda yaptığı atışmalarıyla ünlüydü ve hip hop'ın öncülerinden biri olarak kabul edildi. Sık sık rakibini hangi rauntta nakavt edeceğini tahmin ederdi.

Ali, boks dışında, iki stüdyo albümü yayınlayan bir söz sanatçısı olarak başarı elde etti: I Am the Greatest! (1963) ve The Adventures of Ali and His Gang vs. Mr. Tooth Decay (1976). Her iki albüm de Grammy Ödülü adaylığı aldı. Ayrıca aktör ve yazar olarak da öne çıktı ve iki otobiyografi yayınladı. Ali 1981'de bokstan emekli oldu ve din, hayırseverlik ve aktivizme odaklandı. 1984 yılında, bazı raporlarda boksla ilgili yaralanmalara bağlanan Parkinson sendromu teşhisini kamuoyuna açıkladı, ancak kendisi ve uzman doktorları buna itiraz etti. Dünya çapında aktif bir kamu figürü olmaya devam etti, ancak daha sonraki yıllarda durumu kötüleştikçe daha az kamuoyu önüne çıktı ve ailesi tarafından bakıldı.

Daha fazla bilgi: tr.m.wikipedia.org