Mantar, mantar meşesi ağacının kabuğundan elde edilir. Bu doğal malzeme, biyolojik olarak parçalanabilir, yenilenebilir ve geri dönüştürülebilir özelliklere sahiptir.

Mantarın kullanımı çok eskilere dayanır. Romalılar ve Mısırlılar, mantarı balıkçılıkta, ayakkabılarda ve sıvı taşıma kaplarında kullanmışlardır. Orta Çağ'da ise keşişler, hücrelerinin duvarlarını mantarla kaplayarak kışın soğuktan, yazın ise sıcaktan korunmuşlardır.

Mantar, büyük şarap üreticileri tarafından da keşfedilmiş ve en iyi şarapların korunmasının sırrının basit bir mantar tıpa olduğu anlaşılmıştır.

Mantarın birçok kullanım alanı vardır ve Portekiz ekonomisi için büyük önem taşır. Aynı zamanda, İber vaşağı ve altın kartal gibi türler için yaşam alanı sağlayarak biyolojik çeşitliliğe katkıda bulunur ve iklim değişikliğiyle mücadelede rol oynar.

Mantar meşesi, kabuğu kendini yenileyen tek ağaçtır. Mantar çıkarma işlemi, ağacın büyümeye devam ettiği Mayıs ve Ağustos ayları arasında yapılır, bu da gövdeye zarar vermeden çıkarılmasını kolaylaştırır.

Her mantar meşesi ağacı, ilk kez mantar çıkarılabilmesi için 25 yıl bekler ve bu işlem yaklaşık 17 kez tekrarlanabilir, bu da ortalama 200 yıllık bir ömre denk gelir.

Üçüncü mantar çıkarımından sonra (43 yaşında), mantar pürüzsüz bir doku kazanır ve tıpa üretimi için uygun hale gelir.

Daha fazla bilgi: es.wikipedia.org