Ludovico Dolce, 1508'de Venedik'te doğmuş ve 1568'de vefat etmiş, İtalyan Rönesansı'nın çok yönlü bir figürüydü. Yazar, dilbilimci ve İtalyan resim teorisyeni olarak tanınır. Babasının erken ölümü sonrası ailesini destekleme ihtiyacı, onun üretken çalışmalarının arkasındaki itici güçtü.

Dolce, köklü bir Venedik ailesinden geliyordu. Babasının ölümünden sonra, henüz iki yaşındayken, üç kardeşiyle birlikte maddi zorluklarla karşılaştı. Bu zorlu çocukluk, onun geniş edebi ve editoryal çalışmalarını şekillendirmiş olabilir. 1555'te Dante'nin eserlerini yayımlayarak İtalyan edebiyatına olan derin bağlılığını gösterdi.

Edebi katkıları arasında 'Giocasta', 'Didone', 'Thieste', 'Medea', 'Ifigenia', 'Hecuba' ve 'Marianna' gibi trajediler ve 'Marito' adlı bir komedi yer alır. Dolce, Polonia adında bir aktrisle evlendi ve iki çocuk sahibi oldu. Protestan Reformu ile olan bağlantısı belirsizdir, ancak Engizisyon tarafından iki kez yargılandı ve her iki seferde de beraat etti.

Yayıncı Gabriele Giolito de' Ferrari ile işbirliği, onun döneminin kültürel ve entelektüel yaşamındaki aktif rolünü yansıtır.

Daha fazla bilgi: fr.wikipedia.org