Katarakt, göz merceğinin bulanıklaşmasıyla ortaya çıkan bir durumdur ve görme yetisinin kademeli olarak azalmasına neden olur. Gözün içinde bulunan bu mercek, ışığı retinaya odaklamakla görevlidir. Katarakt ilerledikçe, bulanık görme ve ışığa karşı artan hassasiyet gibi belirtiler ortaya çıkabilir. Özellikle bir yaralanma sonucu oluştuğunda, ilerleme birkaç hafta içinde hızlı bir şekilde gerçekleşebilir.

'Katarakt' kelimesi, kökeni bakımından ilginçtir ve şelale terimiyle aynı kökene sahiptir. Her ikisi de, 'aşağı' anlamına gelen 'kata' ve 'kırmak' anlamına gelen 'rhégunai' kelimelerinin birleşimi olan Yunanca 'kataraktès' kelimesinden türemiştir. Bu etimoloji, kataraktların görüşü nasıl engellediğini, tıpkı suyun akışı gibi, yansıtır.

Tarihsel olarak, Yunan ve Latin tıp metinleri kataraktı tanımlamak için farklı terimler kullanmıştır. Yunan hekimler 'upoxusis' terimini kullanırken, Latin metinlerinde 'suffusio' terimi, sıvı benzeri bir engeli ifade ediyordu. 6. yüzyıla gelindiğinde, tıbbi Latince'de 'cataracta' terimi benimsenmişti ve bu da düşen bir kapı veya engel anlamına geliyordu, tıpkı görüşün engellenmesi gibi.

Fransızca tıbbi terim 'cataracte', 1340 civarında ortaya çıkmış ve gözlerin üzerine düşen bir perde veya su hissini tanımlamıştır.

Daha fazla bilgi: fr.wikipedia.org