Karıncalar, sosyal canlılar oldukları için yalnız yaşamaktan hoşlanmazlar ve bu yüzden yuvalar inşa ederler. Bu yuvalar genellikle "karınca tepesi" olarak adlandırılır ve bir metreden daha yüksek olabilir. Ayrıca, bu tepeler yerin altına da en az bir metre kadar uzanabilir.

Karıncalar asla yalnız yaşamazlar; bir karınca kolonisi yüzlerce ila milyonlarca böcekten oluşabilir. Bu kadar çok karınca için geniş bir alana ihtiyaç vardır. Orman karıncaları bu nedenle yuvalarını inşa ederler. Yuvanın yer üstünde kalan kısmı genellikle toprak, bitki lifleri veya reçineden oluşur. Bu bölüm, karınca kraliçesinin yumurtalarını bıraktığı ve kuluçkaya yattığı yerdir.

Karıncalar, yuvalarını diğer hayvanlar veya insanlar tarafından kolayca zarar görmemesi için büyük yaparlar. Büyük bir karınca tepesi, karıncaları ve larvalarını korur. Ayrıca, yuvanın büyük olması daha fazla ısı depolamasını sağlar. Özellikle kış sonrası, yuvanın ısınması karıncaların kış uykusundan uyanması için önemlidir. Yuva ısındıkça, karıncalar aktif hale gelir, yiyecek aramaya başlar ve yuvalarını genişletirler.

Daha fazla bilgi: baden-wuerttemberg.nabu.de