17.yy ortalarında Fransa’da ortaya çıkan edebiyat akımıdır.Akla ve sağduyuya değer verirler.İnsandaki tabiata, insanların iç dünyasına saygı göstermek esastır.Konularını eski Yunan ve Latin edebiyatından alırlar.Kahramanları seçkin kişilerdir. Sıradan insanlara eserlerinde yer vermezler.Önemli olan konu değil konunun işleniş biçimidir.Dil, üslup kusursuz bir şekilde işlenmiştir. Dil açık, yalın ve soyludur.Sanat için sanat görüşünü savunurlar.Sanatçı eserde kendini gizler.Tiyatroda üç birlik kuralına uyulur.(olay, zaman, mekân)Bu akımın en önemli temsilcileri: Moliere, Corneille, Racine, La Fontaine, La Bruyere, Daniel Defoe, Boileau, Malherbe, Madam De La Fayette, Fenelon, Bousset

Türk edebiyatında ise Şinasi ve Ahmet Vefik Paşa‘dır. Şinasi’nin La Fontaine’den; Ahmet Vefik Paşa’nın da Moliere den yaptığı çeviri ve adapteler klasisizmi edebiyatımızda tanıtmıştır.

Daha fazla bilgi: www.turkedebiyati.org