Matematiksel bir zaman ölçütü olsun veya olmasın, Avrupa klasik batı müziğinde tempoyu birkaç kelime ile ifade etmek gelenek haline gelmiştir. Bu kelimelerin çoğu İtalyancadır; 17. yüzyılda tempo işaretlerinin kullanımının artması ve aynı dönemde önemli bestecilerinin büyük bölümünün İtalyan olması buna neden olarak gösterilebilir.

Metronomdan önce bestecilerin kullandıkları tempoyu diğer müzisyenlere aktarmalarının tek yolu kelimelerdi. Metronomun icadından sonra bile bu kelimeler, eserin ruh halini, atmosferini açıklamak amacıyla kullanılmaya devam etmiş, ancak bu uygulama esere ait matematiksel tempo ile aralarındaki geleneksel ayrımın netliğini kaybetmesine neden olmuştur. Örneğin "presto" ve "allegro" kelimelerinin her ikisi de hızlı bir icrayı vurgularken, "allegro" aynı zamanda keyifli, neşeli bir ruh halini de ifade etmektedir.

Daha fazla bilgi: tr.wikipedia.org