Deve veya fil gibi hayvanların sırtına konan ve karşılıklı oturacak yerleri bulunan bir nevi kapalı sepet, mahmel, mahmil: Ne zaman kıbleye dönsem dil-hun / Seni bir mahfede pûyan görürüm (Tevfik Fikret). İkide bir beni mahfesinin yanına çağırarak biraz sonra uzağından geçeceğimiz veya huzûruna varacağımız ebediyetin adını, varsa hikâyesini söyler, Yûnus'tan, Âşık Kerem'den beyitler okurdu (Ahmet H. Tanpınar). Arkasını yüksek bir deve mahfesine dayamış, bacaklarını ateşe uzatmış binbaşı beyaz bıyıklarını çekiştirerek devam etti (Fahri Celâl).

Daha fazla bilgi: www.lugatim.com