Sırtlan, kahkaha benzeri sesiyle ünlüdür ve bu ses genellikle çılgınca bir kıkırdama olarak tanımlanır. Bu ses, hayvan heyecanlandığında, örneğin av sırasında veya tehdit altında hissettiğinde çıkar. Bu eşsiz çağrı, benekli sırtlanın 'gülen sırtlan' olarak anılmasının nedenidir.

Sırtlanlar avlarını yakaladıklarında, tüm klanlarını toplayabilecek ve bazen aslanları bile çekebilecek bir dizi homurtu ve hırıltı yayarlar. İlginç bir şekilde, bu sesler, kızgınlık dönemindeki bir dişi üzerindeki anlaşmazlıklar sırasında yapılan seslere benzer, bu da iletişimlerinin karmaşıklığını artırır.

Sırtlanlar ayrıca insanlar tarafından duyulamayan ultrasonik sesler de üretirler. Genç sırtlanların vokalizasyonları ise mızmızlanmalara benzer ve repertuarlarındaki ses çeşitliliğine katkıda bulunur.

Leşçilikle ilgili kötü şöhretlerine ve biraz ürkütücü görünümlerine rağmen, sırtlanlar ekosistemde doğanın temizlik ekibi olarak önemli bir rol oynar. Usta avcılardır ve dişilerin hakim olduğu benzersiz bir sosyal yapıya sahiptirler. Erkekler ve dişiler arasındaki etkileşimlerde, erkek genellikle dişiye boyun eğer ve hatta yiyeceği ona bırakır. Dişiler genellikle daha büyüktür ve avları yönetir, bu da klan içindeki üstünlüklerini gösterir.

Daha fazla bilgi: www.larousse.fr