Devrin aydınlarının eserlerine de yansıyan kadının, sosyal, siyasal, ekonomik ve kültürel durumunun düzeltilmesinin gerekliliği, bu düzeltmeler yapılmadığı takdirde gerçek anlamda Batılılaşmanın olmayacağı gibi konular çeşitli reformların yapılmasını isteyen Tanzimat’ın önde gelen kişileri tarafından tartışılmıştır. Dolayısıyla Modernleşmeye paralel olarak değişen Osmanlı kadınının konumu, bir tür erken dönem Türk feminizmi sayılabilecek bu evrede, aydınların “kadın sorunu”nu gündeme getirmesiyle birçok tartılmanın odağı olur. Kadın sorunu çeşitli eksenler temelinde bir gündem maddesi durumu hâline getirilirken ele alınan meselelerden birisi de çok eşliliktir. Bu mesele, dönemin ahlak anlayışı, İslam hukuku, toplumsal yargılar, kadın ve erkek ilişkileri gibi değerlendirme kıstasları ile teşrih edilir. Bu alanda dönemin diğer öncü yazarları ile birlikte ciddi tahkikata girişmiş olan Ahmet Mithat Efendi, kimi zaman evlilik kurumu açısından çok eşliliğin olumlu yanları olduğuna kanaat getirmişse de, onun bu fikirlerinin eleştirel bir boyut kazandığı da görülür. Ahmet Mithat Efendi’nin bu sosyal olaya yaklaşımını ve değişken tutumunu eserlerinde takip edebilmek ve fikirlerinin dolaylı ifadesi sayabileceğimiz bazı örneklerle çok eşlilik meselesini ele alışını belirlemek mümkündür.

Daha fazla bilgi: www.researchgate.net