Minare, genellikle camilere entegre edilen veya yanına inşa edilen bir kuledir. Bu kuleler, esas olarak Müslümanların namaz çağrısını (Ezan) duyurmak için kullanılır, aynı zamanda İslam'ın varlığının sembolü ve simgesi olarak da hizmet eder. Minareler, geniş ve kısa kulelerden ince ve iğne benzeri sivri uçlara kadar çeşitli şekillerde olabilir.

İlk camilerde minare yoktu ve ezan genellikle daha küçük kule yapılarından okunurdu. Medine'deki erken Müslüman topluluğunda, ezan, aynı zamanda ibadet yeri olarak kullanılan Muhammed'in evinin girişinden veya çatısından okunurdu. Bu uygulama, dört halife döneminde (632–661) camilerde devam etti.

Minarenin kökeni belirsizdir. 19. ve 20. yüzyılın başlarındaki bazı bilim insanları, minarelerin kökenini Emevi Halifeliği dönemine (661–750) dayandırmış ve o dönemde Suriye'deki kilise kulelerinden esinlenildiğine inanmışlardır. Diğerleri ise bu kulelerin Mezopotamya'daki Babil ve Asur tapınaklarının zigguratlarından ilham aldığını öne sürmüştür.

Bazı bilim insanları, Suriye'deki minarelerin kilise kulelerinden türetildiğini kabul etmiş, ancak Mısır'daki minarelerin, Orta Çağ'a kadar ayakta kalan İskenderiye'deki Pharos Deniz Feneri'nin formundan esinlendiğini de savunmuşlardır.

Daha fazla bilgi: en.wikipedia.org