“Nahif” sözcüğü “ince, duygulu, hassas, zayıf, çelimsiz” anlamına sahipken, “naif” sözcüğü “saf, acemi, deneyimsiz” anlamına gelmektedir.

Naif kelimesi TDK tarafından “saf, deneyimsiz”, “resim alanında kendini yetiştirmiş sanatçı veya onunu eseri” ve “acemice yapılan” şeklinde tanımlanmaktadır. Bu bağlamda söz konusu iki sözcük arasında fonetik benzerliğin yanı sıra anlamsal olarak benzerliğin olduğunu söylemek de yanlış olmayacaktır.

Naif kelimesinin etimolojik kökeni Fransızcadır. Fransızca “naïf”, İngilizce “naive” sözcüklerine karşılık olarak sunulmaktadır. Özellikle sanatsal ve resim alanında kullanımına sözcüğün ait olduğu dilde rastlamak Türkçeye göre daha mümkündür. Buna karşın ilk anlamının dışında kalan anlamlarda Türkçe edebi eserlerde de kullanıldığını söylemek yanlış olmayacaktır.Nahif kelimesinin etimolojik kökeni Arapçadır. Nahif, gündelik yaşantıda fonetik olarak yanlış kullanılan tabirin orijinal halidir. Yani aslında hazırlıksız konuşmada kullanılan ve nezaket sahibi kişiyi imgelemeye yönelik olan tabir budur. Bunula birlikte bu tabirin de gündelik yaşantının dışında edebi eserlerde de kullanıldığı bilinmektedir.

Daha fazla bilgi: www.malumatfurus.org