Fatih Sultan Mehmet, 1432 yılında doğdu ve 1444 ile 1446 yılları arasında kısa bir süre, ardından 1451'den 1481'e kadar Osmanlı İmparatorluğu'nun padişahı olarak görev yaptı. En önemli başarılarından biri, 1453 yılında İstanbul'u fethederek Bizans İmparatorluğu'na son vermesidir. Bu olay, Orta Çağ'ın sonu ve Yeni Çağ'ın başlangıcı olarak kabul edilir. Fatih Sultan Mehmet, İstanbul'u fethettikten sonra şehri yeniden inşa etti ve imparatorluğun kültürel ve bilimsel merkezlerinden biri haline getirdi.

Fatih Sultan Mehmet'in ölümünden sonra, oğlu II. Bayezid (Beyazıt), 1481 yılında tahta geçti. II. Bayezid döneminde Osmanlı İmparatorluğu iç ve dış politikada denge arayışında oldu. Bayezid, daha barışçıl bir politika izledi ve babasının fetih politikalarını sürdürmek yerine mevcut toprakları korumaya ve ekonomik reformlara odaklandı. Ancak, Bayezid döneminde Safevilerle çatışmalar yaşandı ve imparatorluk içinde huzursuzluklar başladı. 1512 yılında, Bayezid'in oğlu Yavuz Sultan Selim, babasını tahttan indirerek padişah oldu.

II. Bayezid'in dönemi, Osmanlı'nın askeri ve ekonomik yapısında bazı değişimlerin yaşandığı bir dönemdir. Yavuz Sultan Selim’in tahta geçişi ile birlikte Osmanlı İmparatorluğu yeniden fetih politikasına dönmüş ve doğuda Safevi Devleti'ne karşı büyük zaferler kazanmıştır.

Daha fazla bilgi: tr.wikipedia.org