Esneme, belirli yüz kaslarının ve diyaframın yoğun bir şekilde kasılmasıyla ortaya çıkan, ağzın açık olduğu derin bir nefes alma ve ardından kısa ama derin ve hızlı bir nefes verme sürecidir. Bu, fizyolojik ve refleksif bir davranış olup, birçok hayvanda, hatta balıklarda bile fetal aşamada görülebilir, bu da onun filogenetik olarak eski olduğunu gösterir. Stereotipik olmasına rağmen, esneme modüle edilebilir ve insanlarda ve diğer hayvan türlerinde kas gerilmesiyle (pandikülasyon) ilişkilidir.

Esneme genellikle yorgunluk, uyku ihtiyacı, açlık, cinsellik, iyi hissetme ve özellikle sıkılma ile ilişkilendirilir. Memeliler (otçullarda daha az sıklıkla görülür), sürüngenler, balıklar ve kuşlar dahil olmak üzere tüm omurgalılarda bulunur.

Bu fizyolojik fenomen, antik çağlardan beri tanımlanmıştır. Örneğin Hipokrat, "Rüzgarlar Üzerine" adlı eserinde esnemenin ateşi dışarı attığını, bir bacanın dumanı dışarı atmasına benzer şekilde düşündüğünü belirtmiştir.

Romalı bazı doktorlar, bebeklerde sık esnemenin yüksek bebek ölüm oranıyla ilişkili olduğunu ve esnemenin ölümcül ve bulaşıcı bir doğaya sahip olduğunu öne sürmüşlerdir. Hindular ise esneme sırasında ruhların ağızdan vücuda girdiğine inanmışlardır.

Daha fazla bilgi: fr.wikipedia.org