Cehalet mutluluktur deyişi için kaynak olarak bazen Sokrates’e bazen de Descartes’a işaret edildiğini görüyoruz. Fakat bu iddianın hiçbir karşılığı yoktur, yanlıştır. Ne Sokrates’in böyle bir sözü aktarılmıştır ne de Descartes böyle bir söz söylemiştir. Tersine her iki filozof da aklı doğru kullanmayı mutluluk, özgürlük olarak belirlemişlerdir.

Nietzsche’nin Sokrates’i, aklı ve bilgiyi insanın mutluluğunun kaynağı olarak belirlediği için yerden yere vurduğu bilinmektedir. Nietzsche’ye göre modern çağın ‘katli vacip’ filozofu Rousseau, antikçağın ‘katli vacip’ filozofu Sokrates’tir. Rousseau’nun, özgürlük ve eşitlik konusunda uzlaşmaz davranıp, tüm seçkici yaklaşımları göz ardı ederek tüm imtiyazları yok sayan bir toplum teorisi ile çalıştığı için, katli vaciptir. Sokrates ise, Nietzsche’ye göre, örneğin Tragedyanın Doğuşu’nda ileri sürdüğü gibi, antikçağ felsefesinde rasyonel dönüşün vücuda gelmiş halidir. Bunun için katli vaciptir Sokrates’in Nietzsche’ye göre.

Daha fazla bilgi: gazetebilim.com.tr