1794-1181 yılları arasında yaşamış olan Alman flütçü Theobald BOEHM, sanatında en çok öne çıktığı, ustalaştığı yıllarda, mevcut olan yan flütlerin ihtiyaca cevap vermekte yetersiz kaldığını ve geliştirilme imkanı olduğunu görmüştür. Müzik edebiyatının, bestecilerin ürettikleri eserlerin olağanüstü gelişme gösterdiği, sınır tanımadığı bu yıllarda, enstrümanlar yetersiz kalmaktaydı.

19. Yüzyıl ortalarına kadar, flütte bugünkü mekanizma ve perde sistemi yoktu. Flütün gövdesindeki delikler parmaklar ile kapatılarak ses elde ediliyordu. Daha iyi bir entonasyon için bu deliklerin birbirine daha uzak olması gerekiyordu. Bu düşünceyle yola çıkan Alman flüt virtüozu Boehm (Böhm), 1832 yılında akustik (ses fiziği) bilgisi ile sanatındaki becerisini birleştirerek, bu günkü modern flüte son şeklini vermiştir. Yan flüt bu sebeple Boehm (Böhm) flüt adıyla da bilinir. Günümüzde ufak gelişmeler yapılarak kullanılan sistem hala Boehm sistemidir. Bu sistem ile delikler, güzel bir ses niteliği, tam bir entonasyon için, akustik açıdan doğru yerlere ve istenilen genişlikte açılmıştır. Delikler üzerine, kendinden açık duran ve perde adı verilen kapaklar yerleştirilmiştir. Çalan kişi, tüm delikleri kapaklar, miller, yaylar ve perdeler aracılığı ile kontrol etme olanağı bulur. Boehm sistemi akustik, akort, ton, üst notalardaki seslerin yumuşak ifadesi, teknik olarak süratli geçişlerin rahat yapılabilmesi imkanını arttırmıştır.

Daha fazla bilgi: yanflutist.blogspot.com