Ondokuzuncu yüzyıla kadar kurdeleler fiyonk veya “aşk düğümleri” şeklinde bağlanır ve elbiseye gevşek şekilde ilave edilirdi. Bu “gelin bağları” tören sonrası eğlence sırasında misafirlerce çekilir ve düğün hediyeleri ya da hatıraları olarak saklanırdı. Bu gelenek gitgide yok oldu ve yerine çiçekler geldi. Misafirlere yakaya takılan çiçekler verilirdi ve gelin saçına çiçekler takardı, veya korsaj ya da etek etrafında çelenk şeklinde giyilir ya da buket olarak tanışırdı. Gelenek bugün de sürmektedir. Avrupa ve Kuzey Amerika boyunca gelinin kabulde buketini fırlatması ve bulunan tüm kadınların yakalamaya çalışması bir gelenektir. Buketi yakalayan kadının bir sonraki evlenen kişi olacağı söylenir. Peki neden? Ortaçağ Avrupa’sında bir gelin için normalde tekrar düğün elbisesini giymesi beklenen bir durum değildir ve elbise diğer kadınlar için tıpkı doğurganlık tılsımı gibi iyi şans kaynağı olarak görülür. Düğünün ardından bekar kadınlar gelini kovalar ve elbisesinden parçalar kopartarak paçavralar içinde bırakırlardı. Zamanla düğün elbiseleri daha pahalı hale geldi ve kadınların onları hatıra olarak veya düğününde kızına vermek için saklaması bir gelenek oldu.

Daha sonra buket en geleneksel fırlatma nesnesi haline geldi. Düğün buketi özellikle bunun için oldukça uygun zira çiçekler bereketi simgeler ve bozulmaya elverişli olduklarından gelinin tutmak isteyebileceği bir şey değildir.

Daha fazla bilgi: www.dreamon.com.tr