Aynı anda boğazdan birden fazla ses çıkarmayla olan Türk gırtlak müziği hangi Türk toplumu ile özdeşleşmiştir?

Tuva Bölgesi başta olmak üzere Güney Sibirya Türkleri ve akraba topluluk Moğollar arasında gelişen Türk Gırtlak Müziği, icracının aynı anda boğazından birden fazla ses çıkarmasına dayalı bir ses tekniği.

Bu tür, Anadolu ve Orta Asya olmak üzere ikiye ayrılıyor. Bilinen bir diğer ismi ise “Höömey”

Höömey kelimesinin, Moğolca “Gırtlak” manasına gelen "Khoomey" kelimesinden geldiği düşünülüyor.

Batılılar ise, “gırtlak şarkısı” ya da “doğuşkanlar şarkısı” diyor.

Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Feyzan Göher'e göre Höömey, doğa sesi taklitlerinden oluşuyor.

Tuvaların inancına göre ilk müzikler, tabiatta suyun sesinden, rüzgarın hışırtısından, tabiattaki canlıların seslerinden doğuyor.

Tabiattaki her şeyin bir ruhu olduğuna inanılıyor. Dolayısıyla her ruhun kendi fısıltısına sahip olduğu düşüncesi hakim.

Doğayla birlikte yaşayan Tuvalı çobanların, tabiat nağmelerini müziklerine hem vokal hem de enstrümantal olarak aktardıklarını söyleyen Göher'e göre bir başka görüş ise, bu türün Tuva şamanlarının, ruhlar ile iletişim kurmak için geliştirdikleri bir vasıta olması.

“Gırtlak müziği, zaman içinde doğa ve hayvan seslerinin tamamını kapsayarak halk arasında yaygınlaşarak benimsendi. Bu müzik, Tuva ve Moğolistan’daki tüm müzik geleneğinin tamamını oluşturuyor diyebiliriz. Höömey, çeşitli ritüellerin içinde ruhani olarak ve şifa verme amacıyla da kullanıldı.