Dürer’in ‘düşüş’ tasviri, Hristiyan mitolojisinde ilk iki insanın –Adem ve Havva’nın- Tanrı’ya itaat etmedikleri ve Bilgi Ağacı’ndan yedikleri an, cesur ‘insan ve doğa tasvirinde benzersiz kalır. Bu gravür, genç sanatçının İtalya’dan dönmesinden kısa bir süre sonra yapılmıştır ve Yaratılış kitabındaki hikayeden çok, Rönesans’ a duyduğu ilgi ve kendi evindeki gururla birleştirilmiştir. Adem ve Havva’da (İnsanın Düşüşü) figürler klasik nülere ve zamanın Greko-Romen sanatçıları ve mimarları tarafından önerilen ideal insan oranlarına ve pozlarına dayanmaktadır. Çiftin arkasındaki yabani yapraklar, sanatçının aşina olduğu Alman ormanlarını andırıyor ve bu nedenle İtalyan figürlerini tam anlamıyla yerel ortamına yerleştiriyor. Adam, sanatçının adını cesurca ilan eden, Latince’de (klasik dil) “Albert Dürer of Nuremberg” (Alman gururunu pekiştiren)olarak yazılmış, üzerinde asılı bir işaret bulunan küçük bir dala sahiptir.

Dalın ucuna bir papağan tünemiş. Papağanların çıkardığı ses daha sonra ‘Ave Maria’ olarak yorumlandı ve bu nedenle kuşlar, burada daha sonra Havva’nın Katoliklikte ilk günahını telafi eden kadın olarak gösterilen Kutsal Bakire Meryem’in sembolleriydi. İncil’e göre kelimenin tam anlamıyla şeytan olan yılanın yanı sıra, her hayvanın belirli bir sembolizmi vardır. Tavşan, kedi ve geyik, dört ‘mizah’ı temsil eder.

Daha fazla bilgi: hoghheim.com