Otizm bir ruh hastalığı olmamakla beraber belirtileri ruh hastalıklarını çağrıştırabilir. Açıklanan verilere göre, 2012 yılında her 88 çocuktan 1'inde ve 2014 yılındaki son bilgiye göre de, her 68 çocuktan 1'inde otizm görülmektedir. Otizm spektrum bozukluğuna neden olan faktörler bilinmemekle birlikte genetik temelli olduğuna ilişkin bulgular vardır. Ancak hangi gen ya da genlerin sorumlu olduğu henüz bilinmemektedir. Çevresel faktörlerin de otizme yol açabildiğine ilişkin görüşler vardır. Otizm spektrum bozukluğu, doğuştan gelen ya da yaşamın ilk yıllarında ortaya çıkan, diğerleriyle iletişim kurmayı zorlaştıran ve engelleyen, karmaşık bir nöro-gelişimsel bozukluk olarak tarif edilir.

– Göz kontağı kuramama, – Yaşıtlarıyla arkadaşlık kuramama, – Diğerleriyle eğlence, ilgi veya başarıyı paylaşmaya karşı ilgisizlik, – Empati eksikliği. Otistikler, diğerlerinin acı ve üzüntü gibi duygularını anlamada zorluk çekebilirler, – Konuşmayı öğrenememe veya konuşmada gecikme. Otistiklerin % 40'ı asla konuşmaz, – Sohbet etmeye başlamada zorlanma ya da başlamış bir konuşmayı sürdürmede zorlanma, – Kalıplaşmış veya sürekli tekrarlanan konuşma, – Aynı şeyleri yapmakta ısrar, rutine sıkı bağlılık, – Duyusal az veya çok uyarılma, – Dinleyicilerinin bakış açısını anlamada zorlanma. Örnek vermek gerekirse, karşısındaki kişinin yaptığı espriyi anlamayabilir. Kelimeleri algılayıp anlar ama ima edileni anlayamaz.

Daha fazla bilgi: www.sozcu.com.tr