Daisugi, Japonca’da “sürdürülebilir ormancılık” anlamına gelmektedir. Tam olarak tarih verilemiyor olsa da 14. veya 15. yüzyılda Kyoto’da ortaya çıkan sürdürülebilir bir ormancılık tekniği olduğu bilinmektedir. Japonya’da ahşap kullanımı eskiden beri oldukça fazladır. Evleri, ibadethaneleri, bahçe duvarları vb. yapılar için ahşap, en fazla kullandıkları materyaldi. Ancak Japonya nüfus olarak kalabalık ve az ormanlık alana sahip bir yerdir. Bu da dönem dönem ekolojik ve doğa dostu teknikler geliştirilmesine yol açmıştır.

Yaklaşık 600-700 yıl önce Japonlar inşa edecekleri yapılar için dayanıklı bir ahşap kaynağı aramışlardır. Ancak ahşap kaynağının azaldığı dönemde bu sağlam kaynağı Daisugi Tekniği ile üretme fikrini geliştirmişlerdir. Japonlar Daisugi Tekniği ile uzun yıllarca yaşayabilen Japon sedir ağaçlarını dikmişlerdir ve daha sonrasında bu ağaçları belirli bir geometrik formda budamışlardır. Sık ve düzenli bir şekilde budanan ağaçlar meyve olarak yine uzun ve dikey formda büyüyen bir ağaç vermektedir. Zamanla büyüyen ağaçlar kereste kullanımı için hasat edilmektedir. Hasat edilen uzun ağaçlar en alttaki kalın gövdeli ve geniş taçlı ana ağacın meyveleridir denilebilmektedir

Daha fazla bilgi: peyzax.com